‘Ik ben sinds 2 weken begonnen met het koolhydraat arm dieet. Ik ben al zoveel afgevallen, waarom raad je dat niet aan?’
‘Heb je al van het Mediterrane dieet gehoord? Ze zeggen dat het werkt. Denk je dat het iets voor mij is?’.
Regelmatig krijg ik dit soort vragen, maar een duidelijk antwoord kan ik niet geven. Als je doel is om zo snel mogelijk af te vallen in zo min mogelijke tijd, dan werken diëten inderdaad. Je eet immers minder calorieën dan je lichaam verbrand.
Maar wat zijn de gevolgen op lange termijn en krijg je alle voedingsstoffen binnen die je lichaam nodig heeft? De testpersonen van dat dieet wonen/werken in een ander land en eten wat daar beschikbaar is. Is hun levensstijl dan te vergelijken met die van jou?
Om erachter te komen of deze diëten voor jou werken, zal ik eerst onderzoek moeten doen naar jouw situatie. Daarnaast moet ik achterhalen hoe betrouwbaar de bronnen zijn.
Er wordt veel (on)zin geschreven. Online, maar ook in boeken. Daardoor blijft het lastig om echt betrouwbare bronnen te vinden. Een bron wordt namelijk betrouwbaarder wanneer er meerdere onderzoeken naar zijn gedaan. Wanneer één professional iets zegt, lijkt het of je daarop kunt vertrouwen. Diegene heeft er namelijk voor gestudeerd. Maar wanneer 1000 professionals uit hetzelfde werkveld iets anders zeggen, roept het wél vragen op. Hoe minder ingewikkeld de vraag is, hoe makkelijker een betrouwbaar antwoord te vinden is. Daar tegenover staat hoe lastiger de vraag, hoe meer onderzoek ernaar wordt gedaan. Dit betekend meestal ook meer verschillende uitkomsten.
Daarnaast maakt de manier van onderzoek doen veel uit. Als je bijvoorbeeld zoekt op internet naar of iets ‘gezond’ is. Dan zal je waarschijnlijk veel resultaten krijgen met waarom datgene wat je zoekt gezond is. Wanneer je de vraag stelt of iets ‘ongezond’ is, dan zullen de tegen argumenten meer de overhand nemen. Veel artikelen die naar voren komen, zullen waarschijnlijk niet eens geschreven zijn door iemand die ook voor het onderwerp heeft gestudeerd.
Producten worden ook ingewikkelder door de bewerking van de fabrikant. Om producten langer houdbaar, goedkoper of mooier te maken, worden er ingrediënten aan het product toegevoegd. Denk bijvoorbeeld aan: verdikkingsmiddelen, glansmiddelen en zoetstoffen. Voor deze ingrediënten worden afkortingen, nummers of namen gebruikt die veel mensen niet begrijpen. Hierdoor wordt het niet bepaald makkelijker om te controleren of het product ongezond is of niet.
Daarnaast is de voedingsindustrie continue in ontwikkeling. Zelfs voor een professional is het moeilijk om te zeggen of een product per definitie gezond of ongezond is. Er hangt altijd een ‘maar’ aan vast. Hoeveel eet je bijvoorbeeld van het product? Hoe is het product bereid? En wat is er aan toegevoegd?
Veel diëten zijn onderzocht door wetenschappers en testpersonen, maar ze gaan altijd uit van gemiddelden. Daarnaast zijn ze niet getest op jou. Zelfs het dieet dat gezond lijkt door verse producten en bereidingen, hoeft voor jou nog niet de oplossing te zijn. Misschien heb je wel een allergie, heb je een baan waardoor je veel beweegt of juist heel de dag zit. Dit is een kleine greep uit voorwaarden, waardoor een dieet voor jou wel of niet zou kunnen werken.
Is er dan ook nog iets positiefs aan diëten? Ik denk van wel. Het is goed om te zien dat mensen bewust worden van wat ze eten en drinken. En gaan beseffen wat er allemaal is gebeurd met het eten wat in het pakje en zakje zit. Maar blijf wel kritisch kijken of het dieet ook past binnen de rest van je leven. Want wanneer je stopt, zal je merken dat je snel weer terugvalt naar waar je ooit bent gestart.
Comentários